بررسی مولکولی ژن های بتالاکتاماز وسیع الطیفESBL (SHV.TEM.CTX) در باکتری شیگلا سونئی جدا شده از نمونه های بالینی به روش PCR

زمینه و هدف: شیگلا از عوامل شایع اسهال خونی و مرگ و میر به خصوص در کودکان و افراد دارای نقص ایمنی می باشد و بروز مقاومت دارویی، انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان شیگلوزیس را با مشکل مواجه می سازد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژن های blaCTX-M، blaTEM وblaSHV  در سویه های شیگلا سونئی جداسازی شده از بیماران مبتلا به اسهال با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (Multiplex-(PCR بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 60 نمونه، شیگلا سونئی از نمونه های اسهال آزمایشگاه های خصوصی و بیمارستان های مناطق شمالی تهران در گروه های سنی مختلف جمع آوری و در محیط های اختصاصی کشت داده و با آزمون های بیوشیمیایی و سرولوژی تأیید شد. برای شناسایی سویه مقاوم به بتالاکتاماز تست فنوتیپی ‏‏Combine disk‏ انجام ‏گرفت. حضور ژن‌های blaCTX-M، blaTEM و blaSHV با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و با روش Multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیشترین میزان مقاومت به پنی سیلین و اریترومایسین به ترتیب با 6/96% و 95% فراوانی و بیشترین میزان حساسیت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین و ایمی پنم با 70% فراوانی گزارش شد. در روش ‏‏Combine disk‏، 29 سویه (3/48%) بتالاکتاماز مثبت یافت شد. از میان 60 نمونه، 39 نمونه (65%) دارای ژن blaTEM، 28 نمونه (6/46%) دارای ژن blaCTX-M و 1 نمونه (66/1%) دارای ژن blaSHV بودند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای ژن های مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در سویه های شیگلا سونئی، مراقبت ‌های دقیق پزشکی و استفاده صحیح و به موقع از آنتی‌ بیوتیک ‌های مناسب جهت جلوگیری از شیوع سویه های مقاوم ضروری می باشد.